Κύματα πού'ναι...

Κύματα πού'ναι σα βουνά
μ'έχουνε κυκλωμένο
μα'γώ ξανοίγω πάντα ομπρός
να δω στεριά ανιμένω

To σίδερο λένε...

Το σίδερο λένε κολλά
μόνο πάνω στη βράση
και για πει ο παπάς "αμήν"
πρέπει και να ταιριάσει

Φεγγάρι Αυγουστιάτικο...

Φεγγάρι αυγουστιάτικο
είσαι στον ουρανό μου
να μη πομείνει σκοτεινό
κιανένα όνειρό μου

Γη σκόλη γη ...

Γη σκόλη γη καθημερνή
είναι το ίδιο πράμα
ποτέ ντως δε στεγνώξανε
τα μάθια από το κλάμα

γη : ή
σκόλη : εορτή

Τση θάλασσας τα...

Τση θάλασσας τα κύματα
σβήνουνε στ'ακρογυάλι
και του σεβντά μου οι στεναγμοί
στη δροσερή σου αγκάλη

Πουλί που είναι...

Πουλί που είναι στο κλουβί
κελαϊδεί με πόνο
γι'αυτό τη πόρτα τση καρδιάς
ποτέ δε μανταλώνω

μανταλώνω: κλειδώνω

Όσες πληγές μου...

Όσες πληγές μου άνοιξες
τόσες χαρές να νοιώσεις
με μια ελπίδα εγώ δα ζω
ότι δα μετανοιώσεις

Φεγγάρι είσαι όμορφο...

Φεγγάρι είσαι όμορφο
κιανείς δεν αμφιβάλλει
μα'πό τον ήλιο δανεικά
είν'όλα σου τα κάλλη

Τα φύλλα σου...

Τα φύλλα σου μαράνανε
τ'αναστενάγματά μου
και πόμεινε πεντάξερος
ο κήπος σου καρδιά μου

Ακόμη και στη κόλαση...

Ακόμη και στη κόλαση
έρχομαι'γώ μαζί σου
μαζί σου και η κόλαση
μοιάζει του παραδείσου

Θέλω η πληγή...

Θέλω η πληγή που μ'άνοιξε
αγιάτρευτη να μείνει
ο πόνος νά'ναι αφορμή
για να θυμούμαι εκείνη

"Ουδέν κακόν αμιγές καλού"

Όσο ανάβει το κερί
η φλόγα ντου σου φέγγει
κι όσο σου φέγγει το θωρείς
όλο και λιγοστεύγει

Στ'αχινοπόδια...

Στ'αχινοπόδια προπατώ
και στσ'ασπαλάθους πάνω
κι ότι θυσία χρειαστεί
για να σε βρώ δα κάνω

αχινοπόδι, ασπάλαθος: είδη αγκαθωτών θάμνων

Tη μυρωδιά σου...

Τη μυρωδιά σου ρόδο μου
με αίμα τη πληρώνω
γιατί με τσοι αγκάθες σου
τα χέρια μου αγκυλώνω

"Θάλασσα και πυρ...

...και γυνή τρίτον κακόν"

Α δε σε πνίξει ο γυαλός
και η φωθιά σε κάψει
αζωντανό η γυναίκα σου
μπορεί και να σε θάψει

Στο χύμα τρέχει...

Στο χύμα τρέχει το νερό
στο σώπατο στερνιάζει
και μένα τ'ανεβόλεμα
τσ'αγάπης σου κουράζει

χύμα : κατηφόρα
ανεβόλεμα : ανηφόρα

"Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν"

Στσοι όρκους σου επίστεψα
και στα μεγάλα λόγια
κι απ'τη βεντέμα βρέθηκα
να βρίσκω ραντολόγια

βεντέμα : μεγάλη παραγωγή
ραντολόγια : απομεινάρια

Σήμερο έχει αφορμή...

ΣΗΜΕΡΟ ΕΧΕΙ ΑΦΟΡΜΗ
ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΝΑ ΞΩΜΕΙΝΕΙ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ Π'ΑΛΑΡΓΟ ΣΟΥ
ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΠΟΜΕΙΝΕΙ

γιατί...

Ήτανε μέρα Κυριακή εννιά κι εικοσιπέντε

σπερνό δεκαπενταύγουστου του δυο χιλιάδες πέντε

Τη μέρα που κηδεύανε και του Χριστού τη μάννα

εχτύπησε λυπητερά για σένα η καμπάνα

Έφυγες μα η σκέψη μας θά'ναι πάντα μαζί σου

ν'αποσπερίζομε μαζί στσ'αυλές του παραδείσου

Με τ'άρωμά σου...

Με τ'άρωμά σου εμάλαξα
βιόλα μου στο μυαλό μου
τσοι σκέψεις μου και πολεμώ
να χτίσω τ'όνειρό μου

μαλάσω :φτιάχνω πηλό ή λάσπη
πολεμώ :προσπαθώ

"Άχθος αρούρης"

Θά'βανα στο λαιμό θελιά
αν ήβρισκα το θάρος
ετσα που εκατάντησα
νά'μαι στσοι άλλους βάρος

"Μέτρον άριστον"

Να μη ζυγώνεις τα πολλά
τα λίγα μη σε φτάνουν
λόγια και ζάλα α δε μετράς
σε ταραχτά σε βάνουν

ζυγώνω: επιδιώκω
ταραχτάς : ανησυχία,περισυλλογή

Αέρας στα φτερά μου

Πως να πομείνει απότιστος
ο κήπος τση καρδιάς μου
πού'σαι αέρας κι ίδωκες
δύναμη στα φτερά μου

...θα σε ποτίζω

Ποτέ δε στένεις το καρπό
δεντρό μα σε ποτίζω
γιατί στην ασκενιάδα σου
στη κάψα μου καθίζω

ασκενιάδα : ίσκιος

Aποσπάσματα...

απο την Ασκητική (Καζαντζάκης)...
σε δεκαπεντασύλλαβο

Ότι συμβαίνει γύρω μας
έχομε όλοι ευθύνη
και όποιος δε την αγαπά
φταίχτης κι αυτός δα γίνει

Μήτρα και μνήμα,η αρχή
και τέλος, στο σκοτίδι
κι είναι στη μέση η ζωή
ολόφωτο στολίδι

"Χρόνου φείδου"

Αυτό πού'ναι για σήμερο
γι'αύριο μην τ'αφήνεις
γιατί μαζώνουνται πολλά
κι άπραγος δα πομείνεις

"Γνώθι σ'αυτόν"

Τον απατό σου που μπορεί
να φτάξει, κι ίντα θέλει
κάτεχε και να μη ζητάς
από τη σφίγγα μέλι

απατός: εαυτός

"Μηδένα προ του...

τέλους μακάριζε"

Μπορεί να κοντοσίμωσες
στο τέρμα για να φτάξεις
μα ξάνοιγε και που πατείς
αν θες να μη σκοντάψεις

κοντοσιμώνω: πλησιάζω
ξανοίγω: βλέπω

Μόνο αν συμβεί...

Μόνο αν συμβεί καμια φορά
και ο γυαλός γλυκάνει
δα σταματήσει η καρδιά
χτύπους για σε να βγάνει

"Μη προτρεχέτω...

...η γλώσσα της διανοίας"

Να μη γλακά η γλώσσα σου
πιο μπρος απ'τό μυαλό σου
γιατί σου βγαίνει σε κακό
και όχι σε καλό σου

γλακά: τρέχει

Και τση καρδιάς μου...

Και τση καρδιάς μου ο βασμός
αδύναμος γροικάται
γιατί σε φιλοξένησε
και πράμα δε θυμάται

βασμός : παλμός
γροικάται : ακούγεται

"Δρυός πεσούσης...

...πάς ανήρ ξυλεύεται"

Να βγεις σε μια ψηλή κορφή
σκοπό σου νά'χεις βάλει
αν είναι σώπατο μπορούν
να προπατούνε κι άλλοι