Είσαι φωθιά ...

Είσαι φωθιά κι ήρθα κοντά
λίγο να με ζεστάνεις
μα μ'έκαψες κι ούτε νερό
δε βρήκες να με γράνεις

γραίνω : βρέχνω

Σα τη κοπρά'ναι...

Σα τη κοπρά'ναι τα λεφτά

σκορπάς τα κι ωφελούνε

κι αν τα μαζώνεις στο σωρό

ζένουνε και βρωμούνε

Φεγγάρι πού'σαι φίλος μου...

Φεγγάρι πού'σαι φίλος μου

παράπονα σου κάνω

να μη περνάς ογλήγορα

τ'όνειρο να μη χάνω

Βιόλα μου γιάντα φύτρωσες...

Βιόλα μου γιάντα φύτρωσες

σε περιβόλι ξένο

που τό'χουνε χωρίς νερό

και γυροτραφισμένο

-

Παλεύγει ο νους...

Παλεύγει ο νους με τη καρδιά
στσ'αγάπης το πεδίο
και δε μπορεί το νικητή
να βρει ούτε μαντείο

Τη μέρα που...

Τη μέρα που απ'τά δυτικά

ο ήλιος δα προβάλει

τότε μπορεί να σ'αρνηθώ

να κάμω αγάπη άλλη

Φυλακισμένη στο...

Φυλακισμένη στο μυαλό

χωρίς να θέλω σ'έχω

κι από τσοι δυο μας φυλακή

ποιος είναι δε κατέχω

Παλιά σημάδια...

Παλιά σημάδια στη καρδιά

αιμορραγούνε πάλι

η πρώτη αγάπη υπεύθυνη

είναι γι'αυτό το χάλι

Εκακοσύνεψε η ...

Εκακοσύνεψε η πληγή
από τη πρώτη αγάπη
κι ώστε να ζω δε θα το βρώ
τση γιατρειάς το χάπι

Αν ήταν δίκαιος ...

Αν ήταν δίκαιος ο Θιος
δεν ήπρεπε να δίνει
στσοι εμισούς μόνο χαρές
και στσ'άλλους την οδύνη

Άμα δ'αργήσω να σε δω...

Άμα δ'αργήσω να σε δω
τα λογικά μου χάνω
πληγή καινούργια αιμορραγεί
απάνω στη παλιά μου

Πολλές φορές μεταξυπνώ...

Πολλές φορές μεταξυπνώ
να δω αν είναι αλήθεια
τ'όνειρο που μ'αλάφρωσε
το πόνο μεσ'τά στήθεια

Γιάντα ο ήλιος το ...

Γιάντα ο ήλιος το πρωί
απ'τό φεγγάρι κλέβει
τη λάμψη κι εμποδίζει το
το κόσμο να μαγεύει

Η μοίρα πάλι μ'έβαλε ...

Η μοίρα πάλι μ'έβαλε
κύματα να παλέψω
και δε μ'αφήνει τση ζωής
λίγη χαρά να κλέψω

Η μοίρα πάλι μ'έβαλε
κύματα να παλέψω
κι ας ήθελα μια πατουχιά
χώμα να καλλιτέψω

Χωρίς αδυνατά φτερά ...

Χωρίς αδυνατά φτερά
όσα πουλιά πετούνε
απ'τα ψηλά στα χαμηλά
μια μέρα θα βρεθούνε

Ο κυνηγός που το λαγό...

Ο κυνηγός που το λαγό
στη κοιμθιά σκοτώνει
δε κάνει το κατόρθωμα
για να το καμαρώνει

Τόπο ανέ βρει ...

Τόπο ανέ βρει μέσ'τη καρδιά
το μίσος και φωλέψει
ότι η αγάπη έχτισε
μπορεί να καταστρέψει

Με δυο ρακές ...

Με δυο ρακές απού δα πιω
είμαι και μεθυσμένος
γιατί'μαι κι απ'τό άρωμα
μιας βιόλας ποτισμένος

Για την αγάπη ...

Για την αγάπη ο άνθρωπος
μπορεί και να ποθάνει
μα ο έρωτας και φονικό
να σκέφτεται τον κάνει

Πουλιά στην εδική μου...

Πουλιά στην εδική μου αυλή
σα πρώτα δε λαλούνε
φαίνετ' επηρεάζουντε
απ'τσοι λυγμούς π'ακούνε

Η μοίρα πάνω ...

Η μοίρα πάνω στη καρδιά
συνέχεια ξαμώνει
κι έρχεται κάθε όνειρο
που κάνω και σκοτώνει

Ήθελα νά'χα...

Ήθελα νά'χα του αετού
οντέ πετά τη χάρη
να βγω να δω από ψηλά
που βρίσκει τόσα θάρρη

Πως να ξεχάσω ...

Πως να ξεχάσω το καιρό
τση εδικής μου νιότης
που τα σημάδια μ'άφηκε
τσ'αγάπης μου τση πρώτης

Mε μαύρα ρούχα ...

Με μαύρα ρούχα εσκέπασα
πληγές πού'χω στο σώμα
για να ταιριάζει στα όνειρα
πού'βαψες τέθοιο χρώμα