Η μοίρα πάνω στη ...

Η μοίρα πάνω στη καρδιά
σαφί σημάδι βάνει
τόπος που είναι δύσκολο
κάθε πληγή να γειάνει

σαφί : συνέχεια

Κάθε πληγή ...

Κάθε πληγή αγιάτρευτη
πού'χω και τυρανούμαι
με βασανίζει μ'αφορμή
έχω να σε θυμούμαι

Πολλές φορές ...

Εθνική γιορτή σήμερο και ...

Πολλές φορές χρειάζεται
ΟΧΙ γερά να πούμε
κι άλλες μας βάνει η ζωή
στο ΝΑΙ να συβαστούμε

γερά να πούμε : να φωνάξομε δυνατά
συβαστούμε : συμφωνήσουμε,συμβιβαστούμε

Στη φυλακή τση ...

Στη φυλακή τση σκέψης μου
ισόβια κλεισμένη
σ'έχω κι εκειά δα σε κρατώ
κι ας είσαι μπλιο μια ξένη

Νά'ταν χαρές τα ...

Νά'ταν χαρές τα βάσανα
που μού'χεις χαρισμένα
δα μπόρουνα δέκα ζωές
να ζήσω ευτυχισμένα

Ακόμη και στο όνειρο ...

Ακόμη και στο όνειρο
να δω χαρά φοβούμαι
πως θά'ρθει η μοίρα να χτυπά
τη πόρτα που κοιμούμαι

Στη θάλασσα ...

Στη θάλασσα τσ'αγάπης σου
δα μπω να κολυμπήσω
και δε με γνιάζει τσοι καιρούς
απου δα συναντήσω

Και στο παράδεισο...

Και στο παράδεισο να πας
δεν έρχομαι μαζί σου
με κόλαση δα μοιάζουνε
ο χαρές του παραδείσου

Φεγγάρι πού'σαι στα..

Φεγγάρι πού'σαι στα ψηλά
κι είσαι από χρόνια φίλος
πες του μη γίνεται φονιάς
του ονείρου μου ο ήλιος

Σ'όσα πουλιά'ναι...

Σ'όσα πουλιά'ναι άμοχρα
ακόμη τα φτερά ντως
δα πρέπει και να βλέπουντε
στο πρωτοπέταμά ντως

άμοχρα : αμέστωτα
βλέπομαι : προσέχω

H μυρωδιά σου...

Η μυρωδιά σου βιόλα μου
με έχει πλανταμένο
κι είναι φορές που κι αναπνιά
με δυσκολία παίρνω

Αν ήθελες τσοι...

Αν ήθελες τσοι κόπους μου
μοίρα να μου πλερώσεις
δε δα σου πόμενε σταλιά
χαρά αλλού να δώσεις

Τη σκέψη μου...

Τη σκέψη μου προξενητή
απόψε δα τη κάνω
και δα τη πέψω να σου πει
πόσο ψηλά σε βάνω

Κάθε που χτίζω...

Κάθε που χτίζω μια φωλιά
άλλα πουλιά χαλούνε
γιατί υπάρχουν και πουλιά
που με τη ζήλεια ζούνε

Η πίκρα εγίνηκε...

Η πίκρα εγίνηκε χαρά
κι ο πόνος μου ελπίδα
μα δεν εκράτησε πολύ
το όνειρο που είδα

Μια σπίθα φτάνει...

Μια σπίθα φτάνει το ντουνιά
όλο να τονε κάψει
κι ένα σου βλέμμα τση καρδιάς
τη φλόγα να ανάψει

Χάρη απόψε σου ζητώ...

Χάρη απόψε σου ζητώ
οντέ δα βγεις φεγγάρι
να πεις του ήλιου το πρωί
τ'όνειρο μη μου πάρει

Ακόμη και στη κόλαση...

Ακόμη και στη κόλαση
να πας εγώ κλουθώ σου
αφού σα κόλαση δα ζω
τον αποχωρισμό σου

Έχουν ελπίδα γυρισμού...

Έχουν ελπίδα γυρισμού
όλοι οι ξενιτεμένοι
μα ο ξένος μεσ'τό σπίτι ντου
ίντα να περιμένει

Παλεύγει ο νους ...

Παλεύγει ο νους με τη καρδιά
κι είναι σκληρή η μάχη
και δε κατέχει ούτε ο Θιος
το τέλος απού θά'χει

Μοιάζουν με σκόνη...

Μοιάζουν με σκόνη τα όνειρα
του κάθε πονεμένου
που δε μπορεί ν'αντισταθεί
στο φύσημα τ'ανέμου

Απ'όταν σ'έπιασα...

Απ'όταν σ'έπιασα πουλί
έχεις να κελαϊδήσεις
γι'αυτό δ'ανοίξω το κλουβί
ελεύτερο να ζήσεις

Τα βάσανά μου άλλος...

Τα βάσανά μου άλλος κιανείς
δε θέλω να κατέχει
μα πως μπορώ το δάκρυ μου
να κάμω να μη τρέχει

Μαυροντυμένο το κορμί...

Μαυροντυμένο το κορμί
έχω για να ταιριάζει
στο χρώμα πού'χει η καρδιά
'πό'να κρυφό μαράζι

Ανέ τη δεις φεγγάρι μου...

Ανέ τη δεις φεγγάρι μου
κι είναι μετανοιωμένη
μη τση το πεις πως η πληγή
που μού'καμε δε γειαίνει

Πουλί απού πετά...

Πουλί απού πετά ψηλά
όσο κι αν το ζηλεύγεις
στάσου κι αποκαμάρωνε
και σκάγια μη ξοδεύγεις