Σατυρικές (μέρος δεύτερο)

Ο λύχνος μου ετρύπησε
δε στένει μπλιο το λάδι
και είναι απόψε ήσυχο
για τσι χοχλιούς το βράδυ

Τσι ανεμολιαστούς χοχλιούς
να βρίσκεις στσι τροχάλους
ποτέ δετάδες μη χαλάς
ζημιές μη κάνεις στσ'άλλους

μπλιο : πια
ήσυχο : χωρίς αέρα (απαραίτητη προϋπόθεση
για να έχει χοχλιούς)
χοχλιοί : σαλιγκάρια
δετάδα : ξερολιθιά
τρόχαλος : χαλασμένη ξερολιθιά

στένει : συγκρατεί

Κλικ επαέ για να δείτε κι άλλες "σατυρικές"

Ψακή'ταν η...

Ψακή'ταν η αγάπη σου
κι ήπια τη μαζωμένη
και για να βρω αντίδοτο
η σκέψη αλλού ξωμένει

Ψακή ή ψάκωμα : Φαρμάκι,δηλητήριο
Μαζωμένη : Όλη
Ξωμένει : Κοιμάται

Με τ'αρολίθου...

Με τ'αρολίθου το νερό
όσοι'χουν ξεδιψάσει
νερό δα βρούνε, η βρύση ντως
αν τύχει και χαλάσει

Αρόλιθος : Κοιλότητα σε βράχο που συγκρατεί το νερό

Ρούκουνα την...

Ρούκουνα την αγάπη σου
η τύχη μού'χει δώσει
και μεσοδόκι στη ζωή
πόνος μη με πλακώσει

Ρούκουνας : Ακρογωνιαίος 'λίθος"
Μεσοδόκι : Κεντρικό ξύλινο δοκάρι που στήριζε
τις στέγες των παλιών σπιτιών

Ο έρωτάς σου απ΄τη καρδιά...

Ο έρωτάς σου απ'τή καρδιά
μετάστασή'χει κάμει
και δε μου πόμεινε μυαλό
στη κεφαλή'να δράμι

Σατυρικές (μέρος τρίτο)

Εθέρισα ότι'σπειρα
μα πως δα τ'αλωνέψω
πού'σπασε ο βολόσυρος
και δε μπορώ ν'αρνέψω

Στο μεσοδόκι του σπιθιού
κρεμαντολιές τσι κάνω
νά'χω ντομάτες για φαί
κι ετσά μπελτέ δε βάνω

Με το γεράνι το νερό
το βγάνω απ'το πηγάι
στο καταπότη ρίχνω το
στ'αυλάκια να το πάει

Τη σκέψη μου μια'ργατινή
στο τζένιο δα τη δέσω
να δω χωρίς τσι έγνοιες σου
ανέ μπορώ να θέσω

Επερονοσποριάσανε
οι πατάτες στο κηπούλι
κρίμα το κόπο πού'καμα
να χάσω ετσά μαξούλι

Kλικ επαέ για να δείτε κι άλλς "σατυρικές"

Αντιφεγγίζουν...

Αντιφεγγίζουν τη χαρά
των αμαθιώ σου οι κόρες
με μια μαθιά σου τση ζωής
ξορίζεις τση τσι μπόρες

Ξορίζω : Διώχνω

Στη λίγωση...

Στη λίγωση φεγγάρι μου
παρέα δα σου κάνω
γιατί θωρώ το πιο καλό
φίλο μου ότι χάνω

Ντρέτα ξαμώνεις...

Ντρέτα ξαμώνεις κι ίκαμες
περόκια τη καρδιά μου
κι ούτε γηθειές ούτε γιατροί
δα βρουν τη γιατρειά μου

ξαμώνω: σκοπεύω
ντρέτα: ίσια
περόκια: διάτρητη
γηθειά: ξόρκι

Παντός καιρού

Βρέχει-χιονίζει σ'αγαπώ
λιάζει-φυσά σε θέλω
είσ'έρωτας παντός καιρού
κι από το Μεραμπέλλο

Ποιος ίφταιξε...

Ποιος ίφταιξε και τη φωλιά

εμίσησες πουλί μου

κι ακούγονται λυπητερά

τραγούδια στην αυλή μου

Δεν έχω κλάψει...

Δεν έχω κλάψει από χαρά
την αφορμή δε βρήκα
και κάθε μου χαμόγελο
είναι γεμάτο πίκρα

Ζάφτι δε κάνω...

Ζάφτι δε κάνω το μυαλό
στον ίδρω μου σειρώνω
η εμιλιά μου χάνεται
κάθε που σ'ανταμώνω

Ζάφτι: έλεγχος
Σειρώνω: στάζω

Ούτε μια στάλα...

Αν τση ζωής μου το υφαντό
κιανείς το προσφονιάξει
ούτε μια στάλα από χαρά
χάμε στη γη δα στάξει

προσφονιάζω: στύβω
χάμε: κάτω

Mόνος στη ...

Μόνος στη "Σπιναλόγγα" μου
βραδυάζει-ξημερώνει
μοιάζω μεσκίνης που κιανείς
ποτέ δε του σιμώνει

Μοιάζω μεσκίνης που κιανείς
ποτέ δε του σιμώνει
κι η μοναξά το αίμα μου
στσι φλέγες μου μαργώνει

Μεσκίνης και φυματικός
χτικιάρης διακονιάρης
δε με πειράζει ανέ γενώ
άλλο αφού δα πάρεις

μεσκίνης: λεπρός
μαργώνει: παγώνει
διακονιάρης: ζητιάνος

Το πως υπάρχουν...

Το πως υπάρχουν άγγελοι
δε πίστεψα ακόμη
αλλά μου πάντιξες εσύ
κι έχω αλλάξει γνώμη

παντίχνω: συναντώ

Στο τόπο που...

Στο τόπο που σε γνώρισα
δα πάω να κλάψω πάλι
κι όρκο να δώσω πως ποτέ
δα κάμω αγάπη άλλη

Στην εδική σου φυλακή...

Στην εδική σου φυλακή
ισόβια πομένω
με σένα δεσμοφύλακα
όλα τα υπομένω