"Έν οίδα ότι ουδέν οίδα"

Ότι κι αν μάθεις στη ζωή
να σου πομείνει ένα
πως πράμα ομπρός στ'αμάθητα
είναι τα μαθημένα

πράμα : τίποτα

"Έξ όνυχος τον λέοντα"

Μόνο ότι αξίζει να θωρείς
είναι μεγάλο λάθος
γίνεται και καμιά φορά
χρυσάφι και ο άθος

θωρώ: βλέπω
άθος : στάχτη

"Συν Αθηνά και χείρα κίνει"

Aν δε συντράμεις μιαολιά
και συ, μην ανημένεις
να σωπατίσει ο θεός
το δρόμο που διαβαίνεις

συντράμω : βοηθώ
μιαολιά : λίγο
σώπατο : ίσωμα

Είσαι ο χτύπος...

Είσαι ο χτύπος τση καρδιάς
κι ο αέρας π'αναπνέω
το γέλιο'ντε χαμογελώ
το δάκρυ όντε κλαίω

όντε : όταν

...καπνόν αποθρώσκοντα...

Σπίτι που στον ανηφορά
δε δεις καπνό να βγάνει
μοιάζει καρδιάς που δε χτυπά
κορμιού πού'χει ποθάνει

ανηφοράς : καμινάδα

Με τα φτερά σου...

Με τα φτερά σου αετέ
άλλου πουλιού δε μοιάζουν
γι'αυτό και δε πετούν ψηλά
στα χαμηλά φωλιάζουν

Άμα δεν έχει το δεντρό...

Άμα δεν έχει το δεντρό
στη γη βαθειά ριζώσει
κι ο αέρας ο παραμικρός
μπορεί να ξεπατώσει

Πρώτη αγάπη (μέρος τρίτο)

Πρώτης αγάπης τραύματα
ο χρόνος δε τα γειαίνει
παντοτινά μεσ'τη καρδιά
ο πόνος σου πομένει

Που να τη βρω την αντοχή
να κάμω αγάπη άλλη
στη πρώτη πίστεψα πολύ
κι ήρθα σε μαύρο χάλι

Στον έρωτά σου κοπελιά
δεν έχω εμπιστοσύνη
γιατί'χω από το πρώτο μου
ακόμη την οδύνη

Κλικ επαέ για να δείτε κι άλλες με "πρώτη αγάπη"

Παράπονα στη...

Παράπονα στη μοίρα μου
ποτέ δεν έχω κάμει
γιατί μου χάρισε χαρές
μα τσ'ίκαμα χαράμι

Ώρα που αλλάσει...

Ηλιοβασίλεμα στη Μίλατο

Ώρα που αλλάσει χρώματα
κι ο ήλιος βασιλεύγει
αυτή την ώρα η σκέψη μου
σε ανεγογυρεύγει

Ξεπετασάρικο...

Ξεπετασάρικο πουλί
στο πρωτοπέταμά σου
μη πας αλάργο απ'τη φωλιά
με τ'άμοχρα φτερά σου

αλάργο : μακρυά
άμοχρα : αδύνατα

Δεν είναι μόνο...

Δεν είναι μόνο οι νεκροί
στα μνήματα που λένε
έχει και δίπλα μας πολλούς
νεκρούς κι ας αναπνένε

Με μαύρα ρούχα ...

Με μαύρα ρούχα εσκέπασα
στο στήθος τσι πληγές μου
με μαύρα για να μοιάζουνε
στσ'ελπίδες που ίδωκές μου

Φωθιές

Η αγάπη σου'ναι μια φωθιά
που πότε με πυρώνει
και πότε σα τη πυρκαγιά
κεντά και με σκοτώνει

Είσαι φωθιά και ίκατσα
κοντά σου μη κρυώνω
μα συ ελαβουρντάνιασες
και στάχτες μείναν μόνο

πυρώνει: ζεσταίνει

κεντά: ανάβει

Στσι βάτους μέσα...

Στσι βάτους μέσα φύτρωσες
βιόλα μου μυρισμένη
μα δα σε κόψω κι ας βρεθώ
με χέρα ματωμένη

Ζωή'ναι...

Ζωή'ναι στ'όνειρο χαρά
και χρέος σαν ξυπνήσεις
το χρέος να γενεί χαρά
πρέπει να πολεμήσεις

πολεμώ: προσπαθώ

Σαν το πουλί που τα φτερά...

Σαν το πουλί που τα φτερά
έχει τραυματισμένα
ετσά και μένα η ζωή
περνά χωρίς εσένα

Στον ουρανό μου...

Στον ουρανό μου δε θωρώ
ήλιο, φεγγάρι, αστέρια
με μαύρα σύννεφα περνώ
χειμώνες, καλοκαίρια

Η ομορφιά τση ψυχής

Ο χρόνος φθείρει τσ'ομορφιές
λένε και είν'αλήθεια
μά'ναι και μια που δε μπορεί
κρυμμένη μέσ'τα στήθεια

Και ο θεός...

Και ο θεός πού'χει πολλούς
αγγέλους δα ζηλέψει
που τη καρδιά μου ωσάν και σε
άγγελος έχει κλέψει

Λείπεις...

Λείπεις κι η απουσία σου
μ'έχει βερεμιασμένο
δε νταγιαντίζει η καρδιά
κι άλλο να σ'ανημένω

βερέμι : ανίατη ασθένεια
νταγιαντίζω : υποφέρω
ανημένω : περιμένω

Μέσ'το μυαλό μου...

Μέσ'το μυαλό μου εγίνηκες
μοναδική μου σκέψη
και δε τ'αφήνεις πουθενά
αλλού να ταξιδέψει

Όλη τη μέρα το κορμί...

Όλη τη μέρα το κορμί
κι όταν νυχτώνει η σκέψη
γίνανε αιτία κι η χαρά
'πο μένα'χει μισέψει

Στη θάλασσα...

Στη θάλασσα τσ'αγάπης σου
όποιος κι αν κολυμπήσει
τη μια πλυμάτσα δα γενεί
την άλλη κάνει ρήχη

πλυμάτσα : πλυμμυρίδα
ρήχη : άμπωτις

Κλικ επαέ για να δείτε κι άλλες με "θάλασσα"

Φεγγάρι (Μέρος τέταρτο)

Με τρόπο απόψε ανέ τη δεις
να τση το πεις φεγγάρι
ποθαίνω κι είναι αφορμή
τσ'αγάπης τση τα βάρη

Φεγγάρι απόψε ανε τη δεις
πως μ'έχει ξεχασμένο
πες τση πως ζω μόνο γι'αυτή
κι ότι τη περιμένω

Ανέ τη δεις φεγγάρι μου
πως έχει μετανοιώσει
να μη τση πεις πως το κορμί
για κείνη έχει λοιώσει

Το ίδιο αίμα

Αφού μέσα στσι φλέγες μας
έχει κυκλοφορήσει
το ίδιο αίμα πως μπορεί
κιανείς να μας χωρίσει

Ποτέ σου μα μη...

Ποτέ σου να μη προπατείς
στα ζάλα μου απάνω
να μη γλυστρίξεις και πνιγείς
στα δάκρυα που βγάνω

ζάλα : βήματα

Το όμορφο, τ'αληθινό...

Το όμορφο, τ'αληθινό
σαφί δα ξεχωρίζει
κιανένα μην αφήνουνε
ποτέ να ξεστρατίζει

σαφί : πάντοτε

Δε παραπονούμαι...

Μ'άφησες ανοιχτές πληγές
μα δε παραπονούμαι
γιατί'ναι ο πόνος αφορμή
εσένα να θυμούμαι

Ανέφαλο βροχής...

Νά'σουν ανέφαλο βροχής
να'ρθείς να σταματήσεις
εκειά που είμαι τη φωθιά
που μ'άναψες να σβήσεις

ανέφαλο : σύννεφο

Νά'ναι ο δρόμος...

Νά'ναι ο δρόμος καθαρός
έχει μεγάλη αξία
το τέρμα αλάργο ή κοντά
δεν έχει σημασία

αλάργο : μακρυά