Χίλια κομμάθια...

Χίλια κομμάθια η καρδιά
Θε μου και πως αντέχει
μια μαχαιριά απ'τή χέρα τση
κάθε κομμάτι έχει

Νά'ταν αλήθεια τ'όνειρο...

Νά'ταν αλήθεια τ'όνειρο
που είδα οψές το βράδυ
απ'τη ζωή μου θά'φευγε
για πάντα το σκοτάδι

Νά'ταν αλήθεια τ'όνειρο
που οψές το βράδυ είδα
δε δα μου πάντιχνε ποτέ
στο δρόμο καταιγίδα

παντίχνω: συναντώ

οψές: χθες

Σκοτίδι ο κόσμος...

Σκοτίδι ο κόσμος γίνεται
αλάργο μου σα φύγεις
και του παράδεισου άμα ρθεις
τη πόρτα μου ανοίγεις

Ίντα γυρεύγει...

Ίντα γυρεύγω στσ'εκκλησές
για το θεό'μαι ξένος
εγώ'μαι στην εικόνα σου
χρόνια εδά ταμένος

Χωρίς τον ήλιο δε μπορεί...

Χωρίς τον ήλιο δε μπορεί
να φέξει το φεγγάρι
χωρίς αγάπη η ζωή
καμιά δε θά'χε χάρη

Όλο το τόπο...

Όλο το τόπο τση καρδιάς
τον έχεις αγκαρέψει
και άλλη νά'θελε να μπει
ντελόγο δα μισέψει

αγκαρεύω: καταλαμβάνω

Η σκέψη πού'πεψε...

Η σκέψη πού'πεψε η καρδιά
κοντά σου να ραφώξει
δε του φρουκάται του μυαλού
που θέλει να σε διώξει

Η αγάπη σου με το...

Η αγάπη σου με το καιρό
του φθινοπώρου μοιάζει
που πότε βρέχει και βροντά
και πότε ο ήλιος λιάζει

Καλιά'χω φίλου μπιστικού...

Καλιά'χω φίλου μπιστικού
τα λόγια τα αντρίκια
παρά του ίδιου τ'αδερφού
που σκέφτεται σταλίκια

σταλίκια: οροθέσια

Δε το θυμούμαι...

Ξεκίνησε τη περασμένη βδομάδα η "αποστακτική περίοδος" όπως γράφει η εφημερίδα "Ανατολή" και...

Δε το θυμούμαι νά'χω πιει

ρακί και να μεθύσω

μα χάνω ζάλο κι εμιλιά

άμα σε συαντήσω

Στη μπάντα κάνω...

Στη μπάντα κάνω, η χαρά
όντε δα μου παντήξει
και τσ'αρμηνεύγω να σε βρει
χωρίς να με ρωτήξει

Στην άκρα-άκρα...

Στην άκρα-άκρα του γκρεμού
που είσαι φυτρωμένη
θά'ρχομαι βιόλα να θωρώ
αν είσαι ποτισμένη

Στο πόνο είμαι...

Tου πόνου είμαι σύντροφος
για τη χαρά ένας ξένος
γι'αυτό σαφί δα με θωρείς
νά'μαι μαυροντυμένος

Χάρε σε όλους μια...

Χάρε σε όλους μια σειρά
να έχεις κρατημένη
μη ξαναδούμε μάνα μπλιο
στα μαύρα βουτημένη

Στα δάκρυά σου...

Στα δάκρυά σου να πνιγείς
στη κάψα σου να λιώσεις
να ζήσεις χρόνους εκατό
κι αγάπη να μη νοιώσεις

Όντε τη φέρω στο...

Όντε τη φέρω στο μυαλό
τη σκέψη μου ανελώνει
τρόπο γυρεύγει να τη βρει
κοντά τση να ραφώνει

Κοφτές βεντούζες...

Κοφτές βεντούζες κι εντριβές
με τη ρακή δε κάνω
το γιατρικό μου το κρατείς
στα χείλια σου απάνω

Δε φτάνει πως...

Δε φτάνει πως εθρούλισε
ήβγαλε και αέρα
κι η αγάπη μου τα διάπαντα
ήπιασε σε μια μέρα

Απ'όταν εχωρίσαμε έχει...

Απ'όταν εχωρίσαμε
έχει να ξημερώσει
ήλιος να βγει, στα μάθια μου
το δάκρυ να στεγνώσει

Συντάλαχος...

Συντάλαχος ακούγεται
μέσα στα σωθικά μου
όντε δα ρίξεις τη μαθιά
απάνω στη μαθιά μου

Πρώτης αγάπης...

Πρώτης αγάπης στεναγμέ
πρώτης αγάπης σκέψη
πρωτοφανήστικε σεβντά
το νου μου έχεις κλέψει

Σ'άνυδρο τόπο...

Σ'άνυδρο τόπο φύτρωσες
κι όχι στον εδικό σου
και δα σε κάψει ο καιρός
βιόλα μου στον αθό σου

Μη χαμηλώνεις ...

Μη χαμηλώνεις τη μαθιά
όντε συναντηθούμε
άλλη αφορμή δε βρίσκομε
δυο λόγια για να πούμε

Μάρτυρας τω βασάνω μου...

Μάρτυρας τω βασάνω μου
έχει γενεί το δάκρυ
και δε στεγνώνει κιαολιάς
των αμαθιώ μου η άκρη

κιαολιάς : καθόλου

Παλεύγει ο νους...

Παλεύγει ο νους με τη καρδιά
και βρίσκομαι στη μέση
ν'αποφασίσω δε μπορώ
ποιανού να πάρω θέση

Ποτέ δε σκότωσα...

Ποτέ δε σκότωσα λαγό
στη κοιμιθιά ντου μέσα
και τσοι εχθρούς μου πάντοτε
τσοι πολεμώ με μπέσα

Φεγγάρι απόψε...

Φεγγάρι απόψε ανέφαλα
βρήκες στη περασά σου
και στέκουνται εμπόδιο
να δω την ομορφιά σου

Απ'όταν εχωρίσαμε...

Απ'όταν εχωρίσαμε
ο ήλιος δε προβαίνει
και του μυαλού μου ο αργαλειός
ελπίδες μπλιο δε φαίνει