Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

ΠΟΥΛΙΑ(Μέρος δεύτερο)


Σαν το πουλί που τα φτερά του τά'χουνε κομμένα
ετσά και μένα η ζωή περνά χωρίς εσένα

Πουλί μου γιάντα σ'έχουνε κλεισμένο στο κλουβί σου
κι ακούγεται λυπητερή πάντοτε η φωνή σου

Είναι πουλιά που δε μπορούν μεσ'το κλουβί κλεισμένα
γιατί δε μάθανε να ζουν ποτέ φυλακισμένα

Σαν το πουλί που τού'χουνε κομμένα τα φτερά ντου
νοιώθω γιατί με πέταξες μεσ'τα κλαδιά του βάτου

Δεν υπάρχουν σχόλια: