ΘΑΛΑΣΣΑ (Μέρος δεύτερο)

Η αγάπη σου τση θάλασσας
μοιάζει πού'ναι μεγάλη
κι όποιος κι αν θέλει δε μπορεί
σταλίκια να τση βάλει

Η αγάπη σου τση θάλασσας
μοιάζει που έχει αλμύρα
κι όση κι αν ήπια εγώ ποτέ
φχαρίστηση δε πήρα

Σ'ανεμοθύελλα'μουνε
ακυβέρνητο καράβι
μα είδα στον ορίζοντα
το φάρο σου ν'ανάβει